Виножито бара меѓународен притисок врз Грција

Меѓународната заедница да ја принуди грчката Влада да преземе акции за ставање крај на кршењето на човековите права, што е обелоденето во годишниот извештај на Стејт департментот за човековите права во Грција

Тоа го бараат политичката партија на македонското малцинство во Грција „Европската слободна алијанса – Виножито“, Австралиско-македонскиот комитет за човекови права (АМХРЦ) и Македонското меѓународно движење за човекови права (МХРМИ).

Во заедничкото соопштение на овие организации, се посочува на констатацијата во Извештајот дека “Владата на Грција продолжува да одбива да дозволи регистрација на здружението “Дом на македонската култура” во Лерин, што претставува повреда на слободата на здружување, како и инцидентот на презентацијата на новиот грчко-македонски речник во Центарот за странски дописници во Атина, од страна на наводно, активисти на ултра-националистичка група Хриси Авги (Златна Зора). Нотиран е и извештајот од март 2009 година на независниот експерт за малцински прашања на ОН, Гај Мекдугал, во кој таа “ја повика Владата на Грција да се повлече од спорот околу тоа дали постои македонско или турско етничко малцинство во земјата туку да се фокусира на заштитата на правото на само-идентификација, слобода на изразување и слобода на здружување на тие заедници и целосно да се усогласи со пресудите на Европскиот суд за човекови права кои велат дека на здруженијата треба да им биде дозволено да го користат зборот “македонски” и ” турски ” во нивните имиња и слободно да ги изразуваат своите етнички идентитети.

Од ЕСА-Виножито, АМХРЦ и МХРМИ сметаат и дека во извештајот на Стејт департментот, има и некои значајни пропусти и неточности за подобро отсликување на состојбата со човековите права во Грција. Во документот, псоочуваат, не се споменуваат Македонците политички бегалци протерани од Грција за време на Граѓанската војна на кои не им се дозволува враќање во земјата ниту враќање на државјанството и правото на сопственост, поради дискриминаторските закони донесени во 1982 и 1985, односно таквите права беа овозможени само за “Грците по род”. Во делот на верските слободи, не е споменат ниту постојаниот прогон на отец Никодим Царкњас и негирањето на црковни служби на македонски јазик.

Забележуваат дека македонски јазик не се зборува само во „северозападната област на државата”, односно во регионот на западна Македонија, како сугерира извештајот, но, исто така, и во северно-централниот дел на земјата, во регионот на централна Македонија, околу градовите Воден, Негуш. Реагираат и во однос на изјавата дека “мал број на лица кои зборуваат на словенски јазик инсистират на само-идентификување како „Македонци”, бидејќи, како што велат, неприфатливо е и неточно е нивниот број во северна Грција, да се прогласи како “мал”.

– Со оглед на фактот дека во Грција, преку пописот, нема податоци олколу прашања од етнички и јазичен идентитет не е соодветно Стејт департментот (а уште повеќе грчката Влада) да шпекулираат со броеви. ЕСА-Виножито, АМХРЦ и МХРМИ ја повикуваат меѓународната заедница да побара од Владата на Грција во следниот национален попис во 2011 година, под меѓународен надзор, да се соберат податоци за етничката и јазичната разновидност, стои во соопштението.

Тврдењата во извештајот дека “владините претставници и судовите ги одбиват барањата од страна на словенски групи, да се идентификуваат со користење на зборот „македонски”, наведувајќи дека околу 2,2 милиони етнички (и лингвистички) грчки граѓани, исто така, го користат терминот “македонски” за да се идентификуваат”, го оценуваат за лош обид од страна на грчката Влада да манипулира со овие прашања.

– Етничките грчки граѓани кои би можеле да се идентификуваат како „Македонци” го прават тоа во регионална/географска смисла (и многу, исто така се идентификуваат како Понтијци, бегалци-дојденци итн, во смисла на тоа дека значителен број од нив се населиле во Грција од Мала Азија, по 1923 година), се наведува во соопштението од Виножито, Австралиско-македонскиот комитет за човекови права и од Македонското меѓународно движење за човекови права.

{loadposition content9}